ကၽြန္ေတာ္မြတ္စလင္မမုန္းပါ..သို႔ေသာ္

ကၽြန္ေတာ္မြတ္စလင္မမုန္းပါ..သို႔ေသာ္. .ကၽြန္ေတာ္႔ႏိုင္ငံေတာ္..ကၽြန္ေတာ္ကိုးကြယ္သည္႔ဗုဒ္ဓဘာသာကိုေတာ႔ပိုခ်စ္ပါသည္..မြတ္စလင္ကိုမမုန္းသည္႔အတြက္..သူတို႔ႏွင္႔အတူယွဥ္တြဲေနႏိုင္ပါသည္။သူတို႔တေတြစီးပြားေရးေကာင္းလ်င္မုဒိတာပြားေပးႏိုင္ပါသည္..ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ..ေငြတိုးတာေပဘဲလို႔ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္အေၿခခံၿဖင္႔မွတ္ယူပါသည္..သူတို႔ပညာတတ္ရင္..က်န္းမာရင္..ေကာင္းတာမွန္သမွ်မုဒိတာပြားႏိုင္ပါသည္။အမုန္းတရားကိုအေၿခခံလ်က္မုန္းတီးစိတ္ၿဖင္႔လူတမ်ိဳးတဘာသာက..အၿခားတမ်ိဳးတၿခားဘာသာ၀င္ကိုဒီေခတ္မွာကုန္ေအာင္ဘယ္လိုမွတဖက္ဖက္ကသတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္သၿဖင္႔..မြတ္စလင္ကိုမုန္းေနၿခင္းကအက်ိဳးမရိွဆိုတာလဲသိပါသည္။ သို႔ေသာ္..ကၽြန္ေတာ္႔ႏိုင္ငံေတာ္...မြတ္စလင္တိုင္းၿပည္ေတာ႔အၿဖစ္မခံႏိုင္ပါ..။ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကိုယ္႔ဘာသာကိုခ်စ္ၿမတ္ႏိုးသူတိုင္း..ဒီလိုစိတ္ရွိႀကတာခ်ည္းပင္ၿဖစ္ပါသည္။႕ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်စ္ႀကတာကမွနဲေနေသးသည္ထင္ပါသည္။..အေရွ႔အလယ္ပိုင္းမြတ္စလင္ဘာသာ၀င္တိုင္းၿပည္ေတြမွာ.ဘယ္လိုခ်စ္ႀကတယ္ဆိုတာ ဥပမာေလးနဲ႔ေၿပာၿပပါမည္..အဲဒီႏိုင္ငံတြဟာဘာသာေရးဘယ္ေလာက္ၿပင္းထန္တယ္ဆိုတာအားလံုးအသိ၊သူတို႔ဆီမွာ.ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းဘယ္ေသာအခါမွလဲမရွိခဲ႔သလို..ေနာင္လဲရွိမွာမဟုတ္ပါ.ဘယ္ေတာ႔မွခြင္႔ၿပဳမွာလည္းမဟုတ္..ရွင္သူကိုအသာထား..အၿခားဘာသာ၀င္ေသလွ်င္ေတာင္မွဘယ္မွာခ်ရမွန္းမသိ..အဘူဒါဘီမွာၿမန္မာတဦးေသခဲ႔ရင္ဘယ္ေလာက္ဒုကၡ`ေရာက္သလဲဆိုတာ..အဘူဒါဘီမွာေနဘူးသူတိုင္းအသိ.မြတ္စလင္သခ်ိၤဳင္းမွာအခ်ခံမယ္ထင္လာ..ႏိုး..လံုး၀ဘဲ..သူတို႔ဘာသာကိုသူတို႔ဒီလိုခ်စ္ႀကတာပါ..ဒီလိုခ်စ္တာဘာၿဖစ္လဲ..ေကာင္းပါတယ္။သူတို႔တိုင္းၿပည္ကိုဘာသာၿခားေတြက၀င္လာ..ၿပီးေတာ႔စည္းရံုး..ဒါနဲ႔တၿခားဘာသာကိုးကြယ္တဲ႔ႏိုင္ငံအၿဖစ္လံုးလံုးလ်ားလ်ားေၿပာင္းသြားတာမ်ိဳးသူတို႔လဲဘယ္ၿဖစ္ခ်င္မလဲ. ကဲ......သူတို႔မၿဖစ္ခ်င္သလိုကၽြန္ေတာ္တို႔လဲဘယ္ၿဖစ္ခ်င္မလဲ.. တိုင္းၿပည္တၿပည္မွာဘာသာကြဲေတြမ်ားလာတာဟာ..လံုး၀မကြဲတာထက္ေတာ႔..ေကာင္းစရာမရွိပါ.. ကၽြန္ေတာ္မြတ္စလင္မမုန္းပါ..သို႔ေသာ္ ႔မြတ္စလင္အေပၚၿမန္မာတို႔ဧ။္အၿမင္.အနည္းငယ္တင္ၿပရလ်င္..ဗုဒ္ဓဘာသာမ်ားသည္..ဟာလာ..လုပ္ၿခင္းကိုလံုး၀မႏွစ္မ်ိဳ႔ပါ..ဆံေကသာလက္ေလးသစ္ႏွင္႔မုတ္ဆိပ္ထူလဗ်စ္ဆိုသည္မွာပုဂံေခတ္အရည္းႀကီးမ်ားလူဆိုးမ်ားဟုအသဲႏွလံုးထဲစဲြေနသၿဖင္ၿမန္မာမ်ားမုတ္ဆိပ္ထားေလ႔မရွိသလို.မုတ္ဆိပ္ေမႊးဖားဖားႀကီးမ်ားထားၿခင္းကိုမႀကိဳက္ပါ..လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း အာရပ္လို၀တ္ရံုဖားဖားႀကီးေတြ၀တ္လာၿခင္း..မိန္းမေတြ၀တ္ရံုမဲႀကီးေတြ၀တ္လာၿခင္းတို႔ကို(ဟိုးအရင္ကမရွိခဲ႔ပါလ်က္အခုတိုးပြားလာၿခင္းကို)..အၿမင္မႀကည္လင္ပါ..သို႔ေသာ္ထိုအခ်က္မ်ားသည္မြတ္စလင္ကိုမုန္းေစသည္အထိေရာက္ေစႏိုင္သည္ေတာ႔မဟုတ္ပါ.... ကၽြန္ေတာ္မြတ္စလင္မမုန္းပါ..သို႔ေသာ္ ..အထက္ကအခ်က္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီးမုန္းတီးစိတ္ကိုတြန္းပို႔ေနတာက..မြတ္စလင္လူဦးေရတိုးတက္လာေနၿခင္းပါဘဲ..ၿမန္မာရုပ္နဲ႔မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္ေတြေန႔တၿခားတိုးပြားလာၿခင္းပါဘဲ..ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြတေန႔တၿခားမြတ္စလင္ၿဖစ္ေနၿခင္းပါဘဲ...ႏိုင္ငံနဲ႔ကိုယ္႔ဘာသာကိုခ်စ္ၿမတ္ႏိုးလြန္းသူတေယာက္အေနႏွင္႔မည္သူမွ်႔မြတ္စလင္လူဦးေရတိုးပြားလာၿခင္းကိုဒီအတိုင္းႀကည္႔မေနႏိုင္ပါ.ႀကည္႔ေနလ်င္..မႀကာမီေသာကာလမွာမုန္းတီးစိတ္ေတြပိုတိုးပြားလာၿပီးထိန္းသိမ္းမရေသာအေၿခအေနၿဖစ္လာမွာဧကန္ၿဖစ္ပါသည္.ေၿပာလိုသည္မွာလက္ရွိလူဦးေရအခ်ိဳးအစားရွိသည္ထက္မြတ္စလင္လူဦးေရမပိုသင္႔ေတာ႔ပါ..လက္ရွိအခ်ိဳးအစားထက္ပိုလာပါကႏိုင္ငံေတာ္အတြက္မည္သို႔မွအက်ိဳးၿဖစ္ထြန္းစရာမရွိပါ..အက်ိဳးသာပ်က္မွာမုခ်ၿဖစ္ပါသည္။ဖြဲ႔စည္ပံုအေၿခခံဥပေဒတြင္..လြပ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင္႔ၿပဳပါသည္..သို႔ေသာ္လြပ္လပ္စာလူဦးေရတိုးခြင္႔ၿပဳမထားပါ..လူနဲစုတို႔ဧ။္အခြင္႔အေရးကိုဥပေဒၿဖင္႔တိတိက်က်အကာအကြယ္ေပးရမွာလဲၿဖစ္ပါတယ္..ဒါေပမဲ႔လူမတိုးဖို႔ကေတာ႔..စကၤာပူလုပ္သလိုဘဲလုပ္မလား..အိႏၵိယလုပ္သလိုဘဲလုပ္မလား..တရုပ္လုပ္သလိုဘဲလုပ္မလား..ေအးခ်မ္းေသာနည္းတခုခုနဲ႔ေတာ႔လုပ္ရပါေတာ႔မယ္..တရုပ္ၿပည္ကၿပည္နယ္တခုဆို၂၀ရာစုႏွစ္အစကမြတ္စလင္ေတြစအေၿခခ်တာအခုတရုပ္ရိုးရိုးထက္လူပိုမ်ားလို႔မတည္ၿငိမ္မွဳေတြၿဖစ္ေနတာအားလံုးအသိ..ရခိုင္ေရာဒီလိုဘဲမဟုတ္လား ကၽြန္ေတာ္မြတ္စလင္မမုန္းပါ..သို႔ေသာ္ ၿပည္ေတာင္စုအစၥလမ္မစ္ၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ေတာ႔ဘယ္ေတာ႔မွအၿဖစ္မခံႏိုင္ပါ

တခြန္းစကား

"တူသားေနာင္မယ္"..ဆိုသည္႔စုကၠေတးမင္းရဲ႔.တခြန္းစကားဟာ..အေနာ္ရထာမင္းရဲ႔ရင္၀ကိုလွံနဲ႔ထိုးသလိုနာက်င္ေစခဲ႔ရာက.ပထမၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုေပၚေပါက္ေစခဲ႔ပါတယ္ဆိုရင္မွားမယ္မထင္ပါေပ...ဒီလိုပါဘဲ"ေႀကာက္တတ္ရင္ထဘီ၀တ္ထား"ဆိုတဲစုဖုရားလတ္ရဲ႔စကားဟာ...မႏိုင္မဲ႔စစ္ကိုတားဆီးဖို႔ႀကိဳးစားေနသူတစုကိုႏွဳတ္ပိတ္သြားေစၿပီး..ၿမန္မာႏိုင္ငံကိုသူ႔ကၽြန္ေအာက္ႏွစ္၁၀၀ေက်ာ္ပို႔ေပးခဲ႔ပါတယ္
..မယ္ႏု..သူ႔ေႀကြးရွိရင္ဆပ္ရမွာေပါ႔..ဆိုတဲ႔သမိုင္းမွာအင္မတန္ေက်ာ္ႀကားတဲ႔စကားတခြန္းရွိပါတယ္..နန္းမေတာ္မယ္ႏုကို..သာယာ၀တီမင္းကသတ္ေစ..ဆိုေတာ႔လက္မရြံေတြကသူသတ္ကုန္းကိုေခၚစဥ္..ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကိုေနာက္ဆံုးဖူးပါရေစလို႔ေတာင္းဆိုသတဲ႔..ခြင္႔ၿပဳလို႔ဆရာေတာ္ကို..ဖူးရေတာ႔..တပည္႔ေတာ္မ..အခုေသရပါေတာ႔မယ္ဘုရား၊သူသတ္ကုန္းအသြားမွာဆရာေတာ္ကိုေနာက္ဆံုး၀င္ဖူးတာပါလို႔ေလွ်ာက္သတဲ႔(ဒီဇတ္လမ္းက..ကၽြန္ေတာ္တို႔အရြယ္ေတြေတာ႔ဖန္တရာေက်ေအာင္ႀကားဖူးၿပီးသားပါ..ဒါေပမဲ႔က်ီးေပါက္ေတြအပါအ၀င္ႏိုင္ငံၿခားငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ေရာက္ေနတဲ႔ကေလးေတြကႀကားဖူးခ်င္မွႀကားဖူးပါလိမ္႔မယ္..ဒါေႀကာင္႔အေသးစိတ္ေရးၿပတာပါ)......အဲဒီအခါဘုရင္ဘဲလာလာဘယ္တံုးကမွဂရုမစိုက္..သူ႔.တရားအလုပ္၊စာဖတ္၊စာေရးဘဲလုပ္ၿမဲလုပ္ေနေလ႔ရွိတဲ႔..ဆရာေတာ္ဟာ..သူ႔အလုပ္ေတြကိုခဏခ်ၿပီး နန္းမေတာ္မယ္ႏုကိုေၿပာတဲ႔စကားပါ..ဘယ္သူ႔ကိုမွအေရးမလုပ္တဲ႔ဆရာေတာ္ကသူ႔ကိုေၿပာတဲ႔..တရားသေဘာပါလွတဲ႔စကားတခြန္းေႀကာင္႔မယ္ႏုဟာေသမဲ႔ေဘးကိုရဲရဲႀကီးေၿပးေတြ႔ပါတယ္လို႔..ဖတ္ခဲ႔ရဘူးပါတယ္
..................................။...................................... ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ကိုလံုး၀ေၿပာင္းသြားေစခဲ႔တဲ႔..တခြန္းစကား..ကိုေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေႏြေက်ာင္းပိတ္ရင္..ဟသၤာတကေနၿပီး..အဖိုးအဖြားေတြေနတဲ႔ရန္ကုန္ကို..လာလာလည္ေလ႔ရွိပါတယ္..တခုေသာေႏြမွာ..ကၽြန္ေတာ္႔အေမ..က..ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေခၚၿပီးအိမ္တအိမ္ကိုသြားလည္ပါတယ္..တကယ္ေတာ႔လည္တယ္ဆိုတာထက္ကၽြန္ေတာ္႔ကိုပို႔ေပးတာပါ..၃၇လမ္းလို႔လဲမွတ္မိတယ္...အဲဒီအိမ္ေ၇ာက္သြားေတာ႔တံခါးေခါက္ၿပီး..တံခါးဖြင္႔လ်င္ဖြင္႔ၿခင္း..အခန္းရွင္တရုပ္မႀကီးက..ေအာ္..မႀကင္သန္း.လာပါ လာပါ.(အေမ႔နာမည္)..ေၿပာစဥ္မွာဘဲသူ႔မ်က္လံုးေတြကကၽြန္ေတာ္႔အေပၚေရာက္လာၿပီးတကိုယ္လံုးေစ႔ေစ႔စပ္စပ္ႀကည္႔ေနၿပီး..ဒါ..၀င္းထိန္ဦးလား...ဆိုေတာ႔..အေမကေခါင္းၿငိမ္႔ၿပတယ္..တရုပ္မႀကီးက..ဘာမေၿပာညာမေၿပာနဲ႔..ကၽြန္ေတာ္႔ကိုဖက္ၿပီး..ရွိဳက္ႀကီးတငင္..ငိုပါေတာ႔တယ္...မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ၿပီးကိုငိုတာ..ကၽြန္ေတာ္..ငယ္ေသးေပမဲ႔..ကိုယ္႔ဖက္ၿပီး..ဒီလိုငိုေတာ႔ကိုယ္လဲအရမ္း..စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြာမိပါတယ္..အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲေၿခေထာက္တဖက္လိမ္ၿပီးခါးတၿခမ္းေစာင္းေလာက္ေအာင္ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္လိမ္ေကာက္ေလွ်ာက္လာတဲ႔..ကေလးတေယာက္..သူ႔ေနာက္က.ေပၚလာပါတယ္..သူမက..အေမ႔ကို..ဒါ...သားေလး....ေပါက္ေပါက္ေလ....လို႔ေၿပာပါတယ္..အေမက..အင္မတန္စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ႀကည္႔ေနပါတယ္.ကၽြန္ေတာ္ကဘာေတြၿဖစ္ေနမွန္းေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေပမဲ႔.အခန္းထဲမွာေနာက္..အလႅာဘ..သလႅာဘေၿပာႀကတဲ႔အထဲမွာ.".စကားတခြန္း..နားမေထာင္မိတာပါ..မႀကင္သန္းရယ္...စကားတခြန္းနားမေထာင္မိတာပါ..."ဆိုတာ..ထပ္ခါတလဲလဲပါေနတာေတာ႔သတိထားမိပါတယ္...ဘာေတြၿဖစ္ေနမွန္းေတာ႔ကၽြန္ေတာ္မသိ အေမက..အဲဒီအေႀကာင္းကၽြန္ေတာ္႔ကိုရွင္းမၿပ..ခဏေနေတာ႔လဲ..ကေလးဆိုေတာ႔ဒီအေႀကာင္းေမ႔သြားတာေပါ႔..အဲလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲနဲႀကီးလာၿပီးကၽြန္ေတာ္နားလည္တတ္တဲ႔အရြယ္ေရာက္လာပါတယ္...သူမ်ားေတြေဘာလံုးကန္ႀကတာေတြေတြ႔ေတာ႔ကၽြန္ေတာ္လဲကန္ခ်င္လာတယ္ေလ....ေဘာလံုးကန္ခ်င္တယ္လို႔..အေမ႔ကိုခြင္႔ေတာင္းေတာ႔(အေမ..ကိုကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမအားလံုးေႀကာက္ႀကရတယ္..ဒါေပမဲ႔ကၽြန္ေတာ္႔ကိုအခ်စ္ဆံုးမို႔ကၽြန္ေတာ္ေၿပာရင္..လြန္ဆန္ခဲတယ္..ဒါေပမဲ႔..အေမကမလုပ္နဲ႔လို႔တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထုတ္ထားတာမ်ိဳးကိုေတာ႔မလြန္ဆန္ရဲဘူး..ကၽြန္ေတာ္ေဘာလံုး..မကန္ရဘူးဆိုတာလဲအေမ႔တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထဲမွာပါတယ္)..သိပ္ေဆာ႔ခ်င္လြန္းလို႔..သူ႔အခ်စ္ဆံုးသား..အယူခံ၀င္ေနမွန္းသိလို႔..အေမကကၽြန္ေတာ္႔ကိုဖက္ၿပီးေခါင္းကိုအသာအယာပြတ္ေပးရင္းက"..မားမားက..သား..ေပါက္ေပါက္လိုၿဖစ္သြာမွာစိုးလို႔ပါ..ဆရာဦးစံေဘာ္က..သားကိုလံုး၀ေဘာလံုးမကန္ေစရလို႔မွာထားတယ္.."လို႔အစခ်ီၿပီးကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ကိုေၿပာင္းေစတဲ႔...တခြန္းစကားအေႀကာင္းေၿပာၿပပါေတာ႔တယ္...ႏွစ္ေတြဘဲႀကာလွေပါ႔...မာမား.ကြယ္လြန္တာဘဲ၃၄ႏွစ္ေတာင္ရွိခဲ႔ၿပီဘဲ..... .............................................။................................ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က၃ႏွစ္ေတာင္ေဆးရံုတက္ရတယ္။.(.ဟသၤာတမွာေက်ာင္းတက္စဥ္..အတန္းထဲကၿဗဴတီဆိုတဲ႔ကရင္မေလးက..ကၽြန္ေတာ္႔ကို..သူ႔အိမ္မွာ..၀င္းထိန္ဦး..ဆိုတာစာအရမ္းေတာ္တယ္(ႀကြားတာမဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ)ေၿပာေတာ႔..၀င္းထိန္ဦးဆိုတာ..အမိုးသိတဲ႔..၀င္းထိန္ဦးလားမသိဘူးေခၚခဲ႔ပါဆိုလို႔လိုက္သြာရတယ္..ဟသၤာတေဆးရံုက..ေမထရြန္ႀကီး..ကၽြန္ေတာ္ေဆးရံုတက္ေတာ႔..သူကအနီ၀တ္ေပါက္စေလး..ေဆးရံုမွာသူ..အၿပာ၀တ္ၿဖစ္ေတာ႔လဲ..ကၽြန္ေတာ္ကေဆးရံုမွာဘဲ..အဲလိုႀကာတာ) .ကၽြန္တာ္႔ေရာဂါကTB Hip.တင္ပဆံုမွာတီဘီၿဖစ္တာ.ေဆးရံုတင္ထားေပမဲ႔ေခတ္ကတိုးတက္ေသးတဲ႔အခ်ိန္မို႔..ေက်ာက္ပတ္တီးစည္း..ေၿခေထာက္ေၿဖာင္႔ေအာင္လုပ္.ရွိတဲ႔ေဆး..တိုက္လုပ္ေပးပါတယ္..ဆရာ၀န္ဆရာမေတြကလဲအရမ္းဂရုစိုက္ႀကတယ္..မာမားက..တရက္ကိုမနက္တေခါက္..ညေနတေခါက္...သားကိုလာလာေတြ႔ရတယ္..ေကာင္းႏိုးရာရာ..သားကိုေကၽြးရတယ္..ေန႔စဥ္ရက္ဆက္တရက္မပ်က္..အဲလိုၿပဳစုေပမဲ႔ႏွစ္ေပါက္သည္အထိကၽြန္ေတာ္..ဘာမွထူးၿခားမလာပါဘူတဲ႔..မတ္တတ္ေတာင္မရပ္ႏိုင္ဘူး....အဲဒီမွာ..ခုနကအေပၚမွာေၿပာတဲ႔..ေပါက္ေပါက္ကလဲ..ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေရာဂါတူ..မေရွးမေႏွာင္းေရာက္လာသူေလးေပါ႔.ရက္ေတြႀကာလြန္းေတာ႔.အေမေရာေပါက္ေပါက္အေမပါ..စိတ္ဓါတ္က်လာႀကပါတယ္..ဒါနဲ႔တရက္ေတာ႔..အေမက..အရမ္းစိတ္ေရာလူပါပင္ပန္းလွသမို႔..လက္မွတ္ထိုးၿပီးေဆးရံုဆင္းခြင္႔ေတာင္းပါေတာ႔တယ္..မေကာင္းမဲ႔အတူအိမ္မွာဘဲထားေတာ႔မယ္ေပါ႔..ေပါက္ေပါက္အေမ..ကလဲအဲလိုဘဲစာတင္တယ္...ေနာက္ရက္က်ေတာ႔အေမ႔ကိုဆရာ၀န္ႀကီးကေတြ႔ခ်င္လို႔ေခၚပါတယ္..ေပါက္ေပါက္အေမ႔လဲေခၚတယ္.(.ေဆးရံုဆင္းခြင္႔ေတာင္းတာမို႔) ဆရာ၀န္ႀကီးက..အေမတို႔ကိုရွင္းၿပရွာပါတယ္..သူရဲ႔စကားအခ်ဳပ္ကေတာ႔..အိမ္ၿပန္ေခၚသြားရင္လံုး၀ၿပန္ေကာင္းစရာမရွိပါတဲ႔..ဒီလိုေဆးရံုမွာထားရင္မွ..ၿပန္ေကာင္းဖို႔ေမၽွ်ာ္လင္႔ခ်က္ရွိမွာလို႔ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းၿပၿပီး..ၿပန္မဆင္းဖို႔ေၿပာရွာပါတယ္..ဆရာ၀န္ႀကီးဟာႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးႀကာေနသူမို႔ကၽြန္ေတာ္႔ကိုအေတာ္ခ်စ္မွန္းအေမကသိသတဲ႔.ဘယ္လိုသိလဲဆိုေတာ႔.အေမေဆးရံုေရာက္ခ်ိန္မွာလူတေယာက္ကိုကၽြန္ေတာ္႔ေဘးမွာကၽြန္ေတာ္႔ကိုေခ်ာ႔ၿမွဳေနၿပီးအေမေရာက္ေတာ႔မွၿၿပံဳးၿပံဳးၿပၿပီးထြက္ထြက္သြားတယ္တဲ႔..အဲဒီလူကိုအေမကဆရာ၀န္ႀကီးမွန္းလဲမသိဘူး..အခန္းထဲေရာက္မွ..ဆရာ၀န္မွန္းသိတာ..သားကိုဒီေလာက္ခ်စ္တဲ႔သူရဲ႔ေမတၱာပါတဲ႔တခြန္းစကားကိုအေမနားေထာင္ၿပီး..ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေဆးရံု၃ႏွစ္ႀကာသည္အထိ..ဇြဲနဘဲႀကီးစြာနဲ႔အံခဲၿပီးထားခဲ႔ပါတယ္..ေၿခေထာက္ေလးနဲနဲတိုေနတာကလြဲလို႔ကၽြန္ေတာ္လံုး၀ေကာင္းသြားပါတယ္.....တခြန္းစကားနားမေထာင္မိတဲ႔..ေပါက္ေပါက္..ခမ်ာမွာေတာ႔... ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ႔မွေဘာလံုးကန္ဖို႔..အေမ႔ကိုမပူစာေတာ႔ပါ ......................................။........................ ဇတ္လမ္းကဒီမွာမၿပီးေသးပါဘူး..အေမ..အားခဲထားတာတခုရွိပါတယ္..ႀကီးလာရင္..ဆရာ၀န္ႀကီးကိုကၽြန္ေတာ္သြားၿပမယ္ေပါ႔..ဆရာ..စကားတခြန္းေႀကာင္႔..ဆိုတာလဲေၿပာမယ္ေပါ႔..ဒါေပမဲ႔အေမ႔ဆႏၵ..တ၀က္ဘဲၿပည္ရွာပါ႔တယ္..ဆရာ၀န္ႀကီးဆီသြားေတာ႔အေမကကြယ္လြန္ႏွင္႔ေနပါၿပီ..ဆရာ၀န္ႀကီးဆီကိုအေဖနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ဘဲသြားရပါေတာ႔တယ္...ဆရာႀကီးက၀မ္းေတြသာလို႔ေလ..ဒါေပမဲ႔အေမ႔ကို..ေၿပာခဲ႔တဲ႔...တခြန္းစကားကိူေတာ႔သူမမွတ္မိေတာ႔ပါေပ..သူေၿပာတာကေတာ႔..ေအာ္တခြန္းစကားကဒီေလာက္ေတာင္ထိေရာက္ပါလား..လို႔သူေၿပာခဲ႔တဲ႔..ေမတၱာစကားတခြန္းအတြက္သူ..အရမ္း၀မ္းသာေနရွာပါေတာ႔တယ္ .................................။.................................. ဒီကေန႔ကၽြန္ေတာ္တို႕ေၿပာတဲ႔စကားေတြ..ဆက္သြယ္ေရးမီဒီယာေတြေကာင္းလြန္းတာေႀကာင္႔..လူတေယာက္ရဲ႔ဘ၀သာမကတတိုင္းၿပည္လံုးရဲ႔ဘ၀ေတြကိုပါေၿပာင္းေစႏိုင္တဲ႔အေၿခအေနရွိသမို႔..တခြန္းစကားေၿပာမယ္ဆိုရင္ေမတၱာစကားဘဲမေၿပာသင္႔ပါလားခင္ဗ်ာ။ ဆရာ၀န္ႀကီးေၿပာတဲ႔ေမတၱာစကားမ်ိဳးေတြဘဲေပါ႔ (ေက်းဇူးရွင္..မာမားႏွင္႔ေက်းဇူးရွင္အရိုးအထူကုကမၻာေက်ာ္ဆရာ၀န္ႀကီး.ဦးစံေဘာ္တို႔အားသတိရစြာၿဖင္႔.....)

က်ီးကန္းမ်ား

ကၽြန္ေတာ္႔ကိုၿမန္ေအာင္ဆိုတဲ႔ၿမိဳ႔ေသးေသးေလးမွာေမြးပါတယ္..ၿမန္ေအာင္မွာေမြးရံုဘဲေမြးၿပီး႔ဟသၤာတမွာႀကီးတယ္.ဒီေတာ႔ကိုယ္႔ဘာသာၿမန္ေအာင္သားဆိုတာေမ႔ေမ႔ေနၿပီး.ကိုယ္႔ကိုကိုယ္..ဟသၤာတသားလို႔ေတာင္ထင္မိတယ္..ဟိုတုန္းကဟသၤာတခရိုင္အသင္းဆိုရွိေတာ႔ၿမန္ေအာင္သားလဲဟသၤာတသားလို႔ေၿပာလို႔ရတာေပါ႔.ကၽြန္ေတာ္ဒီေနရာမွာေၿပာခ်င္တာက.ဟသၤာတသားေတြကသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္..စည္းလဲအရမ္းစည္းလံုးတယ္..သူတို႔ေၿပာတတ္တဲ႔စကားတခြန္းေၿပာၿပမယ္"ဟသၤာတသားမွန္ရင္ေရထဲပစ္ခ်ေတာင္အနဲဆံုးေတာ႔ဆယ္အိမ္ေခါင္းၿဖစ္တယ္"..တဲ႔..သူတို႔ဟသၤာတသားေတြအားလံုးေတာ္တယ္လို႔သြယ္၀ိုက္ေၿပာတာေလ.သူတို႔ေတြဟာတေယာက္နဲ႔တေယာက္သိပ္ခ်စ္ႀကတယ္..တေယာက္ကိုတေယာက္လဲသိပ္ကူညီေစာင္႔ေရွာက္ႀကတယ္..သူတို႔ဘယ္ေလာက္စည္းလံုးသလဲဆိုတာသိခ်င္ရင္ ခန္းနားလွတဲ႔ဟသၤာတအသင္းတိုက္သြားႀကည္႔..စည္းလံုးမွဳရဲ႔ထင္ရွားတဲ႔သက္ေသေပါ႔..ဒါကၽြန္ေတာ္ပထမဆံုးေတြ႔ဘူးတဲ႔..လူက်ီကန္းေတြဘဲ
ကၽြန္ေတာ္..ကေလးေလးဘ၀တံုးကဌက္ကေလးတေကာင္ပ်ံလာရင္းလမ္းမေပၚက်လာလို႔သြားကယ္ေပးမလို႔သြားတာ..တၿခားေကာင္ေတြကၽြန္ေတာ္႔ကို၀ိုင္းဆိတ္လိုက္ႀကတာ(သူတို႔အေကာင္ေလးကိုထိလို႔)..ကၽြန္ေတာ္ေၿပးလိုက္ရတာတန္းေနတာဘဲ၊အသားနာေအာင္အဆိတ္ခံရေပမဲ႔..အဲဒီက်ီကန္းေတြကိုကၽြန္ေတာ္အရမ္းသေဘာက်မိသြားတယ္..သူတို႔ရဲ႔စည္းလံုးမွဳကိုပါ
အဲဒီကတည္းကစည္းလံုးတဲ႔သူေတြကိုေတြ႔ရင္ကၽြန္ေတာ္အရမ္းသေဘာက်မိတယ္
အထက္တန္းေရာက္ေတာ႔ရန္ကုန္ေၿပာင္းရတာမို႔အခုလသာ..အ.ထ.က(၁)လို႔ေခၚတဲ႔ဗဟိုစံၿပအထက္တန္းေက်ာင္း(စင္ထရယ္ေက်ာင္းလို႔လဲသိႀကတယ္)မွာတက္ရတယ္..အားပါးပါး..သူလဲက်ီးကန္းေတြရဲ႔ေက်ာင္းဘဲ..သိပ္စည္းလံုးတာ..ေက်ာင္းေၿပးမလား.ၿမိဳထဲကရုပ္ရွင္ရုံေတြမွာ၇၅ၿပားတန္း..၁၂နာရီခြဲပြဲဆိုကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကခ်ည္ဘဲ(လြယ္အိပ္ထဲမွာေက်ာင္လာစဥ္ကတည္းကေက်ာင္းေၿပးဖို႔ပုဆိုးအပိုတထည္ထည္႔လာရတယ္).သူမ်ားေက်ာင္းနဲ႔ရန္ၿဖစ္မလား..စိန္ဂၽြန္းေက်ာင္းနဲ႔ရန္ၿဖစ္ရမလား..စိန္ေပါနဲ႔ၿဖစ္ရမလား..အုပ္စုလိုက္သြားႀကတာဘဲ..စာေမးပြဲနီးရင္စာစုက်က္မလား..တညီတဲ..အဲဒီေက်ာင္းဘယ္ေလာက္စည္းလံုးသလဲဆိုရင္..ေက်ာင္းမွာဆရာဆရာမေတြရဲ႔က်န္းမာေရးေစာင္ေရွာက္မွဳလုပ္ေပးတယ္..အဲဒီမွာအေထြေထြကုသေရးသာမက..သြားေဆးခန္းပါရွိတာသြားကုေပးတယ္ဆိုတာေတာ္ရံုလုပ္မေပးႏိုင္ဘူးေလ(တေန႔ကကၽြန္ေတာ္႔သြားၿပဳၿပင္တာတသိန္းရွစ္ေသာင္းက်လို႔စင္ထရယ္ေက်ာင္းမွာဆရာသာၿဖစ္ရင္ေကာင္းမွာလို႔ေတြးမိေသး)..အဲလိုမ်ိဳးက်ီကန္းေတြရဲ႔ေက်ာင္းမ်ိဳးဘယ္မွာေတြ႔ဖူးပါသလဲ..ဒါကၽြန္ေတာ္ေနာက္တခါေတြ႔ဘူးတဲ႔ေက်ာင္းသားက်ီကန္းေတြပါ

ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာအႀကီးက်ယ္ဆံုးေတြ႔ဘူးတဲ႔က်ီးကန္းေတြကေတာ႔..၁၉၆၆ခုႏွစ္ကေန၁၉၇၂ခုႏွစ္အထိကၽြန္ေတာ္တက္ေရာက္ခဲ႔တဲ႔ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠသိုလ္ႀကီးကက်ီကန္းေတြပါဘဲ..ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာကၽြန္ေတာ္႔ကို၆ႏွစ္အတြင္းလံုး၀က်ီကန္းအဂ္ါနဲ႔ၿပည္စံုတဲ႔က်ီကန္းတေကာင္အၿဖစ္ေၿပာင္းေပးလိုက္ရံုမကစဥ္ဆက္မၿပတ္..က်ီးကန္းေတြေမြးထုတ္ေပးတာဒီေန႔အထိပါဘဲ၊ဒီက်ီကန္းေတြေႀကာင္႔ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းၿပည္ႀကီးဒီလိုအလွည္႔အေၿပာင္းလမ္းေႀကာင္းေပၚေရာကတာလို႔ေတာင္ေၿပာခ်င္ပါေသး..ႏို႔မဟုတ္ရင္..ေန၀င္း..အႏြယ္ေတြဒီေန႔အထိရွိခ်င္ရွိေနမွာ
..ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္သူငယ္ခ်င္းေတြဟာက်ီးကန္းအိုႀကီးေတြၿဖစ္ေနႀပၿပီၿဖစ္ေပမဲ႔..ေက်ာင္းေတာ္သားေတြကိုထိလာရင္ဆတ္ဆတ္ခါနာၿပီးေအာ္ေန..အာေနႀကတုန္း
မေနံကေႀကးမံုသတင္းစာမွာဘီအီးေတြကိုလူမွဳဖူလံုေရးအဖြဲ႔ကေအာက္တန္းစာေရးအေနနဲ႔ေခၚေတာ႔..က်ီးကန္းေတြ..၀ိုင္း..အာလိုက္ႀကတာအားရစရာႀကီး..

....ဘယ္လိုအေၿခအေနေတြကလူေတြကိုက်ီးကန္းစိတ္သြင္းေပးတာပါသလဲ
.အေၿခခံအခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိမွာၿဖစ္ေပမဲ႔.အဲဒိမွာကၽြန္ေတာ္သတိထားမိတဲ႔အခ်က္တခုကေတာ႔.
..ခ်စ္ခင္မွဳ...
.ခ်စ္ခင္မွဳအားႀကီးမွဳဟာက်ီးကန္းစိတ္..ကိုေပၚေစတာပါဘဲ..ဘယ္ေနရာသြားသြားစက္မွဳတကၠသိုလ္ကအခ်င္းခ်င္းလို႔ေၿပာလိုက္တာနဲ႔ဘယ္ကအခ်စ္ေတြေပၚလာမွန္းမသိ..တေယာက္ကိုတေယာက္အားရပါးရအကူအညီေပးၿဖစ္ႀကတာပါဘဲ..တဦးနဲ႔တဦး..တို႔ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသားအခ်င္းခ်င္းဆိုၿပီးခ်စ္စိတ္ေတြတဖြားဖြားေပၚလာလို႔ေလ


အခုအခ်ိန္မွာၿမန္မာႏိုင္ငံမွာမွီတင္းေနထိုင္သူအားလံုးလူမ်ိဳးမေရြးဘာသာမေရြး..က်ီးကန္းေတြၿဖစ္ေစခ်င္ပါဘိ၊ဒါမွကၽြန္ေတာ္တိုက်ီးကန္းအိုႀကီးေတြေတြ႔ခဲ႔သလိုအနိဌာရံုေတြကို..က်ီးငယ္ေလးေတြ...မေတြ႔ႀကရမွာ